Dyskryminacja!

Już wiemy, że nie można dyskryminować kobiet w pracy, gejów, transwestytów i tym podobnych... Ale o dyskryminacji kobiet -mam z wózkami to jeszcze nikt nie wspominał. Koleżanki feministki, ruszcie się wreszcie!



Jestem mamą z wózkiem -tzw. wózkarą. Wszędzie, gdziekolwiek się nie ruszę pcham przed sobą wózek. To byłoby naprawdę wkurzające i wprost nie do zniesienia gdyby nie ta mała, cudowna, kochana istotka, która w nim siedzi. Tylko dlaczego taka mama z tą swoją kochaną istotką nie mogą spokojnie zrobić zakupów czy załatwić sprawy w banku? Wchodząc w retorykę znanej grupy nacisku: dlaczego odbiera nam się prawo do zachowania pełni swobody i bycia sobą w przestrzeni publicznej, do pełnej wolności, niezależności, pełni szczęścia z ukochaną osobą (osóbką)?

Tak więc, ostatnio naprawdę często czułam się dyskryminowana:
1. Nie mogłam przymierzyć w sklepie sukienki, bo przymierzalnia była zbyt wąska, żebym mogła się tam zmieścić z wózkiem, a po niektórych sklepach nie da się poruszać bo wieszaki są ustawione tak blisko siebie, że zwyczajnie nie ma miejsca (nawet w sklepach z artykułami dla dzieci!)
2. Chcąc załatwić sprawę w banku musiałam najpierw wciągnąć córeczkę z wózkiem po schodach, przejść przez drzwi (co nie jest łatwe kiedy drzwi same się zamykają), potem kolejne schody i dwie pary drzwi.
3. Stałam w kolejce do kasy w spożywczaku (kilometrowej) i nagle zjawia się druga pani kasjerka przy kasie obok. Chociaż miałam najbliżej do tej drugiej kasy, to zanim wymanewrowałam wózkiem i przebiłam się przez tłum lecący hurtem (niektórzy nawet przytrzymywali wózek żeby mnie wyprzedzić!) to znów byłabym na końcu. Nie wspomnę już o tym, że fakt, iż stałam już obok tej perwszej kolejki zadecydował o tym, że nie mogłam już wrócić na swoje poprzednie miejsce (komentarza pani z kolejki nie przytoczę).
Prawdę mówiąc tak jest zawsze, że ludzie ścigają się ze mną ustawiając się w kolejce bo wiedzą, że mam małe możliwości manewru.
4. Nie daj Boże jak ktoś mija się ze mną w drzwiach i musi ten ułamek sekundy dłużej poczekać aż przez te drzwi przejdę (nie wspominając już o kompletnym braku jakiejkolwiek uprzejmości: np. przytrzymania drzwi)
 5. i wiele, wiele innych...

Tak na dobrą sprawę z tym sobie można jakoś jeszcze poradzić. Najgorze są jednak reakcje ludzi. A bo się pcha, a bo zastawiła przejście, a bo dziecko płacze w supermarkecie, a bo trzeba się przesunąć, a bo co z tego, że to jest kasa pierwszeństwa, i jeszcze tą cycę wyciąga przy ludziach! Szok.

Ale wszelkie debaty dotyczą udogodniania życia homoseksualistom, kobietom w niechcianej ciąży... a co z mamami i ich dzidziusiami w wózkach?

Poza tym, słyszałam kiedyś całkiem poważną rozmowę w bardzo poważnym programie śniadaniowym, gdzie panie sądziły, że są dyskryminowane przez społeczeństwo, ponieważ nie zamierzają mieć dzieci. To ja teraz tym paniom odpowiem: nie marwcie się -jak bęziecie chciały mieć dzieci, to też będziecie dyskryminowane.